Orgone-giftshop

In de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw was Dr. Wilhelm Reich in staat om het bestaan van etherische energie (levensenergie, de aether) waar te  nemen en te meten, welke hij Orgone noemde, dit deed hij met een aangepaste Geigerteller.
 

Wilhelm Reich 1897 - 1957

 

Dr. Reich stelde vast dat als hij verschillende lagen van fiberglas (een organisch materiaal) en staalwol (een anorganisch materiaal) stapelde, dat hij daarmee Orgone/etherische energie aantrok van zowel de levensbevordelijke positieve vorm (welke Reich ‘OR of POR’ noemde) en de schadelijke negatieve etherische energie (‘deadly orgone of DOR’).

 

Hij maakte grote kisten, genaamd accumulators of Oracs, waarbij hij de eenvoudige lagen techniek gebruikte. Hij was in staat om zijn patiënten van verschillende klachten af te helpen, door hun in die kisten gedurende een bepaalde tijd te laten plaatsnemen. 

 

In 1986 hebben wetenschappers van de Universiteit van Marburg in Duitsland, een onderzoek gepubliceerd van een blind onderzoek waarin duidelijk gemaakt werd dat dertig minuten zitten in een orgone accumulator resulteerde in een constante, positieve psychische-fysiologisch effecten die niet werden waargenomen bij een controle-groep.
Deze controlegroep nam plaats in een kist die alleen maar van fiberglas was gemaakt, dus zonder de staalwol.

De conclusie van het onderzoek was dan ook, dat het effect wat Dr. Reich beweerde over de psycho-fysiologische effecten van het zitten in een accumulator, feitelijk bestaat.

 

Reich werk werd voortgezet in de zestiger jaren door verschillende Russische wetenschappers zoals Dr. Nikolai Kozyrev, die ook wetenschappelijk hebben bewezen dat zulke onzichtbare energievormen inderdaad om ons heen bestaan.

Kozyrev’s werk, wat inderdaad Reich’s onderzoek en onze eigen ervaringen, bevestigd, was geheim tot de val van de Sovjet Unie in 1991.

 

Verder onderzoek door wetenschappers die in de voetsporen zijn getreden van Reich en Kozyrev hebben de hoofdstroom van de westerse wetenschap langzaam gedwongen om eindelijk en officieel het concept van een universele en onzichtbare energie te accepteren.

Orgone werd zwarte materie genoemd en ook wel vacuüm flux of nulpunt-energie.

In 2000 heeft het echtpaar Don en Carol Croft ontdekt dat door het mengen van polyesterhars (organisch) en metalen spaanders (anorganisch) en dat te gieten in kleine mallen, dat dit hetzelfde resultaat gaf als de accumulators van dr. Reich.

Carol Croft zag het belang hiervan in en mede door haar gave om energie te zien, stopte ze een klein kwartskristal in het mengsel. 

Kwartskristallen hebben de eigenschap om etherische-energie te verzamelen, te transformeren en uit te stralen.

Deze toevoeging resulteerde in een vorm die continue op een efficiënte wijze de negatieve energie omzet in positieve energie, dus de DOR omzet in POR.

 

Wanneer Orgonite in de buurt van een bron van DOR/negatieve energie is, wordt die negatieve energie efficiënt en continue omgezet in positieve energie/POR.

 

Het polyester krimpt onder invloed van het verharderings materiaal (welke aan het vloeibare polyester toegevoegd wordt om het polyester hard te laten worden).

Door dit krimpen wordt de kwartskristal onder mechanische druk gezet, daardoor treedt het bekende piezo-elektrisch effect op binnen in het kristal. 

Er wordt aangenomen dat dit de reden is dat Orgonite zo effectief werkt als een positieve energie transformator.

 

Orgonite is dus een duidelijke verbetering van Reich’s werk met Orgone accumulators, aangezien die alleen maar orgone (POR en DOR) aantrok en die niet transformeerde in POR.

Orgonite transformeert in tegenstelling tot de accumulators continue en efficiënt negatieve energie.

 

Don en Carol Croft hebben na deze ontdekking kleine vormen van Orgonite gelegd bij alle bronnen van DOR in hun directe omgeving, nadat ze gemerkt hebben wat de effecten hiervan waren, nl. een reinigende en helende werking van de omgeving. Zij hebben hierover gepubliceerd en hun lezers aangemoedigd hetzelfde te doen in hun eigen omgeving. Dit is door vele duizenden mensen gedaan en wordt nog steeds gedaan over de hele wereld. 

Naast dit effect heeft Orgonite ook effect op ons denken, zoals Paracelsus zei:
'Onze gedachten zijn eigenlijk magnetische uitstralingen, welke ontsnappen uit ons brein en penetreren in andermans hoofden en verder, met een reflectie van ons leven en geheimen' (vrij vertaald). Het zet negatieve gedachten om in meer positievere gedachten, je kunt ook zeggen dat het moeilijker is om lang negatief te zijn in de buurt van orgonite omdat het de negatieve gedachtenvormen transformeert.

In de negentiende eeuw heeft de beroemde Duitse chemicus en industrieel Baron von Reichenbach (1788-1869) veel onderzoek gedaan naar de mysteries van electriciteit en magnetisme. Hij werd zich bewust van een levenskracht die met levende mensen samenging, hij heeft die kracht 'Odic force' of 'od' genoemd, naar de Noorse god Odin.

Het was voor hem een kracht die gelijk was aan de god Odin, een kracht die zich niet laat belemmeren en die overal snel doorheen gaat in alles en door het hele universum.